Sun Yuan en Peng Yu

Sun Yuan (1972) en Peng Yu (1974) werken sinds eind jaren '90 als kunstenaars samen in Peking. Zij zijn conceptuele kunstenaars die confronterend en vaak controversieel werk maken. Zo moesten bezoekers van een tentoonstelling op een trampoline springen om het werk te kunnen zien.

Zo toonden zij in 2009 in Peking op een solotentoonstelling de installatie "Vrijheid", wat door sommigen gezien wordt als een monument voor het incident op het Tiananmen-plein. De installatie bestond uit een brandslang, opgehangen aan een ketting, waaruit met slingerende, woeste bewegingen water spoot.

Ander werk van Yuan en Yu is hyperrealistisch.

bejaardenhuis
Sun Yuan & Peng Yu's ‘Bejaardenhuis’ bestaat uit 13 hyperrealistische, levensgrote replica's van religieuze en politieke leiders van verschillende nationaliteiten. In deze installatie uit 2007 rijden de dertien bejaarde mannen rond in elektrische rolstoelen. Het zijn ‘portretten’ die doen denken aan beroemde wereldleiders: een bisschop, een admiraal, een generaal die een landmijn vasthoudt, een aantal politici en meer dan één dictator. Ze bewegen zich traag en kris-kras door de lege museumzaal en botsen daarbij af en toe tegen elkaar. De oude mannen zitten kwijlend en uitdrukkingsloos in hun stoelen. Het lijkt dat we getuige zijn van de laatste restjes wilskracht van Castro, Arafat en Brezjnev die doelloos om elkaar heen draaien in een treurige, eindeloze scène.

Zij dragen formele kostuums, militaire of religieuze kleding. De hyperrealistische figuren staren, knikken of lijken te dutten. De rolstoelen zijn constant in beweging, maar hun gezichten zijn emotieloos, wat een onverschillige en vervreemdende sfeer oproept. Ze vormen een groep mensen die geen directe relatie met elkaar aangaan. Ze praten niet met elkaar, zodat de scène plaatsvindt in een collectieve stilte, gecreëerd door mensen met verschillende culturele, sociale en raciale achtergronden. Het dooft elk optimistisch geloof in onderlinge communicatie tussen verschillende culturen.

De rimpels op hun gezichten en de huid van hun handen maken een extreem realistische indruk, maar die waarheidsgetrouwheid staat wel in contrast met de betekenisloze context die het werk oproept.
En waarom hebben de kunstenaars gekozen voor bejaarde wereldleiders? Sun Yuan en Peng Yu verwijzen in deze parodie naar het verlies van sturing, leiderschap en orde. En hoewel de figuren langzaam bewegen staan ze nooit volledig stil. Misschien wil het kunstenaarsduo ons ook vertellen dat gebrek aan communicatie wordt veroorzaakt door de structuur van de samenleving, of ze tonen ons waar het leiderschap van deze mensen toe heeft geleid. De metaforen in het werk worden duidelijker wanneer je nadenkt over de vragen die het oproept.

Het hyperrealistische werk Engel uit 2008 toont een apocalyptisch visioen - een gevallen engel. De vriendelijk ogende, oude engel (man of vrouw?) heeft vleugels zonder veren met scherpe nagels. Deze boodschapper van God kan zijn taak niet meer uitvoeren. Sun Huang en Peng Yu verwijzen naar de mythologische zondeval en maken de kwetsbaarheid van het leven zichtbaar. Misschien verwijzen zij hiermee ook naar het eigentijdse, spirituele vacuüm. 

Bron: Saatchi
Op de website van Sun Yuan en Peng Yu is meer eigentijds werk te zien.